درد و مو

یه جور درد دأنیم کی--هوتؤ دس‌نزأ، خو شیکله‌سیمأ عوضأنؤده--هرجا بشی تی امره هأنه. یه جور دردم ایسسه کی، تی جا عوضأبؤنˇ پسی، گومأبونه. نودؤنم مو کو یتأم.ـ

جخترأشؤن

.

جخترأشؤن خؤبه. هممه چی ترئه جخترأشه. خوردن، خوفتن، گبان و روزان. أن خؤبه. تاسیان جه اؤیه شورو به کی فقط هأشأنأ جخترأدی. 

تاتایی‌ئن

تاتایی‌ئنˇ جی نشأنه درشؤن. تاتایی یا هو عکس، آدمˇ جؤنˇ یکته تیککهٰ وأچرنه. شاید هینˇ وأسی قدیم گوتن: می عکسه بکن!

شال گوت.

یکته جه رشتˇ شالؤنه جی بشتؤسه‌بوم کی گوت: «شال‌ترس مأمدˇ نقل امره پور سختی بدأی. چیرئن امره مزاقیتن. دئه نؤم‌فکت بؤستبیم. آخر یکته چیره سر بیبئیم، همه‌تأ لالأبؤن.» ـ

یاد

حافظه، به هیچ دردی نخؤنه. بلکیم خؤدش درده. حافظه، چاقو مورسؤن زخمه ورأشین زئنه، اونˇ چلکه رؤه أبئنه.

حافظه، آدمˇ سیکارؤنه زیادأکؤنه. ریه، حافظه جی تسکأبنه. بأین جخترأدیم.

گؤرؤختن

همیشک بنا نیه ایتفاق خاصی دکفه. چی طوفانˇ پسی و چی  قبل؛ آرامش، دو تأ ایتفاقˇ فاصیله اییسه و أ فاصیله پورئه جه گؤرؤختن. ایتفاقˇ جا گؤرؤختن.

تا زوموسسؤن

تا زوموسسؤن وقت دأنیم فیکر بکونیم کو دئقه پسی دئه صبر نؤدیم. ورفم کی بومأ، فیکرم پرکنه، دئه نئنیم خوسئنیم تا صوب. ـ